Gece 2'de hostelden araçla alındık ve dünyanın en tehlikeli havaalanlarından olan Lukla Havaalanına uçmak üzere Katmandu merkezden Ramechhap Havaalanına gittik. 130 km yol 5 saat sürdü... Araçta en arka sırada oturuyorduk ve yollar o kadar kötüydü ki hoplaya zıplaya gittik. Hatta bir ara bindiğimiz minivan çukura girdi, çukurdan çıktığımızda yandaki amcanın kucağında oturuyorken buldum kendimi :D:D:D Tam utanacaktım ki başka bir çukura girdik ve koltuğuma geri hoplatıldım.
Havalimanına girdiğimizde hayatımda gördüğüm en küçük havalimanı ile karşılaştım. Uçacağımız 17 kişilikti. İlk defa pırpırlı uçağa binecektim ve yükseklik korkumu da düşünürsek, acayip heyecanlı olacaktı. Uçağa bindiğimde en ön koltuğa oturdum. Hemen pilotların arkasındaydı koltuk. Pilotların arkasında derken, gerçekten arkasında... Pilotun ensesine tokat atsam uçak düşer o derece yakın :D:D 1 saat geç kalkış ve 20-25 dakikalık bir uçuşun ardından Lukla'ya indik ve bizi çok sevgili rehberimiz Sharan ve sherpamız karşıladı. Sherpa, sizin çantalarınızı ve yükünüzü taşıyan insanlara verilen ad. Bölge itibariyle ulaşım çok zor ve bu tarz yükleri sizin için taşıyan kişiler var. Yani seyahat boyunca koca sırt çantasını taşımak zorunda kalmıyorsunuz.
Ramechhap Havaalanı
Lukla Havaalanı
Lukla Havaalanı, Everest dağına 1953 yılında ilk tırmanan kişiler olan Tenzing ve Hillary'nin ismini taşıyor. Hatta bu havaalanını 1964 yılında yapan/yaptıran kişi de Edmund Hillary'nın ta kendisi. Havaalanı pisti yokuş aşağı olması nedeniyle bir çok kaza meydana geliyor ve burası dünyanın en tehlikeli havaalanı olarak biliniyor.
Kısa bir kahvaltı molasının ardından yürüyüşe başlıyoruz. Bugün hedefımiz 2650 m yüksekliğinde ki Phakding'e ulaşmak. 3 saat gibi kısa bir yürüyüşün ardından otele varıyoruz. 3 saat ama ne 3 saat... İnişli çıkışlı ve zorlu bir yürüyüştü fakat beni en çok zorlayan şey asma köprüler oldu. İlk köprüye ayak bastığımda o kadar korktum ki, bir an geri dönüp Lukla'da beklemeyi bile düşündüm. Çünkü bu köprü, geçeceğimiz diğer köprülere nazaran çok daha alçak bir yükseklikteydi ve inanılmaz derecede korkmuştum. Ertesi gün önümüzde ise dünyanın en yüksek asma köprüsü olan 150 m yükseklikteki Hillary Köprüsü vardı.
Phakding Yolu
Köprüden, korkuma rağmen bir şekilde geçtim. 12:30 gibi Phakding'e ulaştık. Phakding, ortasından nehir akan dağların arasında şirin bir köy. Her yer yemyeşil ve muhteşem bir doğa harikası. Yürüyüşün ardından biraz acıkmıştım. Öğle yemeği yedik ve temiz havanın da etkisi ile uyudum. Akşam 17:30 gibi tekrar uyandım ve baktım ki ortak alanda soba yakılmış. Bu arada gittiğimiz hiçbir otelin odalarında ısıtma sistemi, elektrik ( sadece 1 adet elektrik lambası var), su, tuvalet yok. Isınmak ve karnınızı doyurmak için sobanın belli bir süre yanıyor olduğu ortak alana gitmeniz gerekiyor. Tuvalet ihtiyacı içinse, ortak tuvaletleri kullanıyorsunuz. Hava çok soğuk, gerçekten soğuk!
Akşam yemeğinde Thukpa yedim. Thukpa, yumurtalı erişteli sulu bir çeşit ramen diyebilirim. Ortak alanda akşam 21:00'a kadar takıldık. Malum oda sıcak değil ve odaya pek gitmek istemiyorsunuz. Bu arada bulunuyor olduğumuz rakım itibariyle en sıcak odalarımızdan birisi bu oteldeymiş... Haberimiz yoktu tabi :) Ortak alanda yemek yerken elemanın birisi kustu. Yüksek irtifa hastalığı mı? Yemek mi diye düşünürken, yemeklerimizi yemeye devam ediyorduk :D:D Eğer yemek nedenli kusuyor ise sonucu kısa bir süre sonra öğrenecektik. Tecrübe ettik ki yemek değilmiş... Yüksek irtifa hastalığını gitmeden önce duymuştum. Baş ağrısı, mide bulantısı gibi belirtileri var. Çok ileri derecelerde ise kulaktan kan gelmesi, burun kanaması, beyin kanamasına kadar gidebiliyor olay!
Phakding Otel Ortak Alan
Bende şimdilik bir şey yoktu ama ertesi gün ve yolculuğun önümüzdeki günlerinde başıma geleceklerden bihaberdim. O gece güzel bir uyku çektim. Sonra ki günden itibaren günde en az 7-8 saat yürüyüş yapmaya başlayacaktık. Özellikle ertesi gün ki yürüyüşün 5 saati tırmanış şeklinde olacaktı.
Macera başlamıştı!
Bir sonra ki yazıda görüşmek dileğiyle hoşça, mutlulukla, huzurla ve SAĞLICAKLA KALIN...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder